-آقای دکتر، تا زمان ورود شما در رأس مدیریت اجرایی کشور، کسانی بر دانشگاه اعمال نظر می کردند که دغدغه ی چندانی برای اجرای اسلام ناب نداشتند و لذا با هرچه که عنوان و محتوای اسلامی داشت در ستیز بودند. بلایی که آقایان لیبرال بر سر دفتر تحکیم وحدت درآورند تا میراث شهدایی چون رجب بیگی، علم الهدی، وزوایی و ورامینی را بر باد دهند، امیدوار بودیم در سایه بی طرفی و فقط قانون مند بودن– و نه حمایت آشکار یا پنهان- مدیران دانشگاهی دولت شما به مرور برطرف کنیم، اما حیف که مدیران نالایق و مسئولان نامسئول، فرصت ها را سوزاندند و دانشگاه ها را به ورشکستگی کشاندند. و متأسفانه در دانشگاهها با فضای بسته و امنیتی خود ساخته مواجهیم که به عنوان نمونه عدم صدور مجوز به تأسیس تشکلهای اسلامی دانشجویی در فرایند قانونی را نمونه ای بارز از این موضوع میتوان یافت.

 

-ای کاش و ای کاش شما همچنان استاد دانشگاه علم و صنعت بودید و با اساتید سکولار , انقلابی برخورد می کردید

 

-آقای دکتر، از شما انتظار می رفت که راه راست گرایان و چپ گرایان دنیاطلب که آغوش غرب را بر ملت ترجیح می دادند، نپیماید. اما حیف که در وفرصت تاریخی بیداری اسلامی چنان عملی از مدیران سیاست خارجه ندیدیم و ملت های مظلوم را به رنج هایشان وانهادیم. بگذریم که مذاکرات بی اذن و اجازه رهبری از سوی نمایندگان دولت و دیگر مدیران نامسئول با دیکتاتورهای سرنگون شده و در آستانه سرنگونی، پرچم سه دهه سیاست خارجه جمهوری اسلامی را هم لکه دار کرد. ما از شما انتظار نداشتیم همراه ما در جریان تحت فشار گذاشتن دولت انگلیس شریک شوید  ، اما ای کاش مسئولان امر با این انفعال مستمر، میراث تسخیرکنندگان سفارت امریکا بر باد نمی دادند. ای کاش به جای سخنرانی برای روسای دول جهان در سازمان ملل که البته آنهم امری شایسته و قابل تقدیر است، برای مدیران سیاست خارجی خود سخنرانی کنید که اینقدر خاطره های نامبارک تکروی ها و کج روی های سیاست خارجه در دولت های گذشته را زنده نکنند.

 

-سال 86 در یکی از همین جلسات افطار دانشجویی سخنان شما در انتقاد از رئیس دانشگاه آزاد با جدل لفظی نمایندگان وی در جلسه و افشاگری شما درباره رانت خواری های آنان به کام عدالتخواهان شیرین شد. اما حیف که امروز خبر از احیای آن «امواتِ سیاسی زنده به رانتِ اقتصادی» از سوی شما و دوستان شما می شنویم.  حیف که طرح دانشجوی پولی را که تحکیم وحدتی ها در دهه هفتاد به کام رئیس دولت زهر کردند، در دولت شما در حد کمال محقق شده می بینیم.

 

آیا شمایی که قاعدتا باید نماینده ی ملت باشید، نباید سرنوشت روسای دولت های پیشین را تجربه کند. عاقبت به خیری احمدی نژاد در تمکین واقعی به شعارهای 7 سال قبل خودش است و نه لج و لجبازی های سیاسی با کسانی که اصلا معلوم نیست وجهه ای نزد ملت دارند یا نه. قوه مجریه باید به جای رقابت ناسالم با قوای دیگر، پیشرو در تحقق دولت مهدوی باشد، و در این نقشه راه، جایی برای عزل شدگان دستگاه قضا که متهم به قتل نفس اند، نیست. جایی برای رانت خواران عرصه علم که سرمایه سالاری را در دانشگاه قالب کردند، نیست. جایی برای تکنوکرات های سرمایه پرست در عرصه صنعت، تجارت و اقتصاد نیست. جایی برای منفعلین در برابر تهدید توخالی استکبار نیست. جایی برای مفسدین و اختلاس کنندگان بانک و بیمه نیست. و صد البته که جایی برای لیبرال های عوام فریبی که فرهنگ را با تیر قدرت و ثروت نشانه رفته اند، نیست. آقای رئیس جمهور همچنین دولت شما را دولت جایگزینی که از جنس عدالتخواهی و آرمانگرایی نباشد، شایسته نیست. پس بهانه به دست فرصت طلبانی که کوچکترین اشتباه شما و همکارانتان را برای خودنمایی و مردم فریبی از دست نمی دهند، ندهید.

 

-برخلاف جلسه کنونی که پس از چند سال فترت و پرهیز دولتمردان از جلسات دانشجویی صورت پذیرفته و شایبه و شبهه سوء استفاده سیاسی و نتیجه گیری های انتخاباتی را در اذهان بسیاری پدید آورده، لازم به توضیح نیست که انتقادات دفتر تحکیم وحدت به عملکرد دولت فارغ از انتقادات سیاسی جناح های مرسوم و نقد فارغ از گود سیاست است که از مصدر قدیمی ترین و پرافتخار ترین تشکل دانشجویی کشور صورت می گیرد. پس امیدواریم رئیس محترم جمهور برای این انتقادات، پاسخ شایسته نه در شمایل پاسخ های معمول و مرسوم به انتقادات نخبگان مردمی و نمایندگان مجلس که رنگ و بوی «کلاه شرعی» و «پوستین قانونی» دارند، ارائه نمایند. انتقادات ما را دوستانه بشنوند و پاسخ شان را نه در فرصت کوتاه این جلسه که با اصلاح عملکرد در پیشگاه ملت ایران ارائه نمایند.

 

آقای دکتر، ما دانشجویان؛ این انتقادات تند را به کسی که گوشش به باطل و چشمش به حرام باشد، وارد نمی کنیم. آنها حتی شایسته انتقاد هم نیستند، شما که از فرزندان امام(ره) و انقلاب اسلامی هستید، شایسته انتقاد دانشجویان عدالتخواهید. پس امیدواریم این انتقادات به گوش شما ناوارد نباشد و نیز چشمتان را بر منتقدان دلسوز نبندید. خداوند شما و همه مسئولان را در خدمت به مردم و اطاعت از ولی امر توفیق دهد.